Ocieplenie dachu
Przez nieumiejętnie ocieplone dachy lub całkowity brak ocieplenia może uciekać do 25% wygenerowanego ciepła w sezonie grzewczym. Najbardziej popularnym rozwiązaniem przy ocieplaniu poddasza użytkowego jest wełna mineralna. Ze względu duże skomplikowanie procesu bardzo często zdarzają się błędy np.:
- niepoprawne ułożenie warstwa izolujących,
- brak prawidłowej paroizolacji,
- zawilgocone poddasze.
Dach należy odpowiednio zaizolować, gdyż późniejsze koszty naprawy , zwłaszcza jeśli poddasze ma zostać przeznaczone na cele mieszkalne. Prace ociepleniowe powinny być prowadzone w przypadku skosów już na etapie stanu surowego zamkniętego. Kluczowym dla rozpoczęcia prac termoizolacyjnych jest, aby było już ułożone pokrycie dachu.
Wełna mineralna jest powszechnie uważana za bardzo dobry izolator termiczny o wysokiej sprężystości. Dzięki jej właściwościom jest w stanie szczelnie pokryć powierzchnię dachu tak, aby nie mogło wydostać się przez dach ciepło. Najbardziej cenioną właściwością wełny mineralnej dla firm budowlanych jest niepalność. Ta właściwość ochroni dach w przypadku pożaru.
Do ocieplenia poddasza używana jest również sprężysta odmiana styropianu. Dzięki prawidłowemu dostosowaniu, nacięciom styropianu zarówno białego, jak i grafitowego jesteśmy w stanie ochronić dom przed utratami ciepła.
Układanie dachu w połaci
Przestrzenie między krokwiami są uważane za najlepsze miejsce dla ułożenia materiału termoizolacyjnego. Problemem staje się często wysokość belek, które nie wystarczają, aby wełna mineralna zmieściła się między krokwiami. Dlatego już na etapie projektu wiedząc, iż będziemy ocieplać dach, należy je tak skonstruować, aby można było umieścić między nimi wełnę mineralną o potrzebnej grubości. Można również skonstruować je tak, aby umieścić dwie warstwy materiału izolacyjnego. Drugą możliwością jest umieszczenie części wełny mineralnej między krokwiami, a część pod połacią dachu. W takim wypadku trzeba skonstruować najlepiej stalowy ruszt, pomiędzy który będzie się wciskać wełnę mineralną. Konstrukcja może posłużyć również za element nośny dla wykończeniowej wykładziny.
Parametry pierwszej warstwy izolacyjnej pomiędzy krokwiami:
- w przypadku połaci zabezpieczonych folią paro-przepuszczalną potrzebny będzie materiał termoizolacyjny o grubości mniejszej o 1-2 cm od krokwi,
- w przypadku połaci zabezpieczony folią, która nie przepuszcza dużej ilości pary lub papą, potrzebny będzie materiał termoizolacyjny o grubości mniejszej o 3-6 cm od krokwi.
Parametry drugiej warstwy izolacyjnej muszą sprawiać, iż obie wspólnie grubość materiału izolacyjnego pomiędzy 25 a 30 cm. Grubość drugiej warstwy izolacyjnej sięga zazwyczaj do 10 cm. Gdyby została zrobiona termoizolacja wyłącznie między krokwiami, to stałyby się one mostkami termicznymi, które doprowadziłyby do znacznych strat ciepła. Zadaniem drugiej warstwy izolacyjnej jest osłonięcie tych elementów dachu, które mają gorszą izolacyjność np. od wełny mineralnej.
Ocieplenie nad i pod krokwiami
W przypadku części projektów spotkamy się z ujęciem krokwi jako elementów dekoracyjnych ze względu na podejście inwestorów. W takim wypadku trzeba rozłożyć termoizolację na sztywnym poszyciu z desek. Zazwyczaj jedna warstwa układana jest z polistyrenu ekstrudowanego o grubości do 10 cm. Drugą warstwę montuje się między krokwiami tak, aby ich nie zasłonić całkowicie. W przypadku wewnętrznej warstwy termoizolacyjnej proponuje się użycie wełny mineralnej.
Komentarze
Prześlij komentarz