Cmentarz na drodze domu
Naczelny Sąd Administracyjny wydał niedawno wyrok w sprawie budowy domu w pobliżu cmentarza, stwierdzając iż minimalna odległość od murów cmentarnych musi wynosić 50 m. Dla wielu ludzi oznacza to w praktyce, iż nie będą mogli już nic wybudować na swojej działce. Trzeba podkreślić, iż orzeczenia wydawane przez sądy w systemie polskim, nie stanowią obowiązującego źródła prawa. Orzecznictwo sądowe ma bowiem być łącznikiem wyjaśniającym wątpliwości związane z praktycznym stosowaniem prawa, a nie je zastępować. Wobec czego musimy być świadomi, iż sam wyrok nie zmienia z marszu sytuacji wszystkich inwestorów.
Podstawowe informacje zawiera § 5 ust. 1 Rozporządzenia ministra właściwego do spraw gospodarki komunalnej z 25 sierpnia 1959 roku, które ma za zadanie wskazać tereny właściwe pod kątem sanitarnym dla cmentarzy. Odległość zabudowań mieszkalnych od cmentarza nie może być mniejsza, niż 150 m, a w uzasadnionych sytuacjach może być to 50 m. Z 50 m będziemy mieli do czynienia, jeśli w odległości od 50 m do 150 m znajduje się sieć wodociągowa. Tak więc, pozwolenia nie uzyska inwestor, który będzie chciał przeprowadzić inwestycję:
- mieszkaniową,
- gastronomiczną,
- z zakresu przemysłu spożywczego.
Wracając do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, również dla niego argumentem nie będzie, iż są postawione domy mieszkalne w odległości mniejszej od dozwolonej przy samym cmentarzu. Przy czym orzeczenie sądu dotyczy konkretnego stanu faktycznego sprawy, a więc nie ma wpływu na ogólną sytuację inwestorów.
Przepisy dotyczące odległości od cmentarza nie mają zastosowania w przypadku hoteli oraz pensjonatów ze względu na odmienny charakter przeznaczenia inwestycji.
Studium a miejscowy plan zagospodarowania
Przepisy ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wskazują, iż studium ma charakter nadrzędny względem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. To studium ma za zadanie określić politykę przestrzenną gminy i wiąże ją przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Brak zgodności ze studium, powoduje nieważność planu. Stwierdzenie rozbieżności każdorazowo wymaga analizy profesjonalnej firmy, która rozwieje nasze wątpliwości. Będąc pewnym, co do rozbieżności należy napisać stosowne pismo do właściwego organu gminy, który będzie zobowiązany ustosunkować się do niego. Efektem może być np. uchylenie części studium lub planu zagospodarowania przestrzennego. Kolejną opcją jest możliwość zaskarżenia uchwały na podstawie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym.
Case study
Naczelny Sąd Administracyjny wskazał w jednym ze swoich orzeczeń, iż istnienie pozwolenia na budowę sprzecznego ze studium lub miejscowym planem, nie nakłada obowiązku dokonania zmian w projekcie. Takie uzasadnienie było powodem do odrzucenie skarg kasacyjnych wojewody małopolskiego oraz prokuratora generalnego działającego w Krakowie.
W sierpniu 2009 roku inwestorowi udało się uzyskać pozwolenie na budowę, które zdążyło się umocować w systemie prawnym. Miesiąc później Rada Miasta Krakowa uchwaliła plan zagospodarowania przestrzennego. Działka inwestora znalazła się w strefie sanitarnej projektowanego cmentarza. Organ władzy publicznej nie wziął pod uwagę faktu, iż uchwalając plan powinien on ujmować nie tylko powstałe budynki, ale także te, które mogą powstać w przyszłości. Wojewódzki Sąd Administracyjny stanął na stanowisku, iż zgodnie z art. 65 ustawy o planowaniu i gospodarowaniu przestrzennym ostateczna decyzja na pozwolenie na budowę podlega wykonaniu, nawet jeśli plan miejscowy stoi w sprzeczności z decyzją. Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, iż plan nie wskazuje konkretnej granicy cmentarza, a że jedynie ma "powstać". Nic więc nie stoi na przeszkodzie, aby uwzględnić podczas jego budowy znajdującego się domu w bliskiej okolicy.
Komentarze
Prześlij komentarz